Wat is de grens van de circulaire economie voor plastic verpakkingen met de huidige technologie en de technologie die de komende vijf jaar wordt voorzien? Deze vraag kan alleen worden beantwoord met gedetailleerde kennis van de talloze plastic verpakkingen die op de markt worden gebracht, de toegepaste inzamelings- en terugwinningsmethoden, sorteerprocessen, recyclingprocessen en de toepasbaarheid van de gerecyclede kunststoffen. Onderzoekers van Wageningen University & Research, Universiteit Gent en Universiteit Twente (Marieke T. Brouwer, Eggo U. Thoden van Velzen, Kim Ragaert, Roland ten Klooster) sloegen de handen ineen om de toekomst te verkennen en deze grens te definiëren.
Dit onderzoek is zeer relevant voor alle belanghebbenden, aangezien de meesten van hen streven naar hogere recyclingpercentages om de milieu-impact van plastic afval te verminderen. In de ideale situatie worden plastic voedselverpakkingen recycled tot nieuwe verpakkingen. Maar slechts beperkte soorten verpakkingen zijn geschikt voor circulaire recycling, de meeste kunnen alleen worden gerecycled voor non-foodtoepassingen en andere kunnen helemaal niet worden gerecycled.
Alle belanghebbenden zullen drastische en gecoördineerde maatregelen moeten nemen
De situatie van 2017 werd uitvoerig beschreven als een nulmeting. De Nederlandse recyclingwaardeketen van kunststof verpakkingsafval was in 2017 mondiaal gezien relatief goed ontwikkeld. Het recyclingpercentage bedroeg ongeveer 37% in 2017. Bovendien bedroeg de gemiddelde polymeerzuiverheid van de gerecyclede kunststoffen in 2017 slechts 93%. Om verder te komen dan deze status quo werden alle verbetermaatregelen gemodelleerd in een complex materiaalstroomanalysemodel.
- Allereerst werden alle verpakkingstypen systematisch herontworpen voor recycling Tsjechisch Amerikaanse verpakkingsmachineproducent Viking Masek verpakt emoties | Empack Den Bosch 2021waarbij alle verpakkingscomponenten werden geoptimaliseerd.
- Ten tweede werden de inzamelings- en mechanische terugwinningspercentages verhoogd tot de maximaal bereikte niveaus.
- Ten derde werden de overdrachtscoëfficiënten van de beste beschikbare recyclingtechnologieën geselecteerd en werd het hele model opnieuw uitgevoerd. Dit leidt tot een totaal recyclingpercentage van 72%. De gemiddelde polymere zuiverheid van de gerecyclede kunststoffen bedraagt 97%.
In zo’n ideale circulaire waardeketen worden er meer gerecyclede kunststoffen geproduceerd die geschikt zijn voor meer veeleisende toepassingen, zoals levensmiddel-verpakkingen, vergeleken met de waardeketen van 2017. Echter, dit vereist dat alle betrokkenen drastische en gecoördineerde maatregelen implementeren, die ongekende investeringen betekenen, waarmee deze optimaal circulaire recycling waardeketen voor kunststofverpakkingen kan worden gerealiseerd. Daarnaast is deze geoptimaliseerde recyclingketen nog grotendeels gebaseerd op het gebruik van ruwe aardolie als grondstof en de toepassing van veel recyclaat in niet-levensmiddel-contact toepassingen.
